Mantar ve Şarap Şişesinin Yol Arkadaşlığı

1634 yılında İngiliz Kenelm Digby, cam şişe buluşuyla şarap alım endüstrisini kökten değiştirdi. Bu diplomat, modern şişenin; şişe boynunun kapak ile desteklenmesiyle karakterize edilen şişenin, kaşifi olarak kabul edilir. İngilizler uzmanlaştıkları yeni ve güçlü kömür ateşli fırınlar sayesinde ilk dayanıklı cam şarap şişesi yapanlar oldular. Onlarca yıl sonra ikinci devrim gerçekleşti; mantar tıpalarının gelişimi.

Mantar, esnek ve sızdırmazdır; su geçirmez olmasına rağmen şarabın nefes almasını sağlar. Takviye edilmiş şişe boynu, şarap yapıcılarına şişe boynunu kırmadan mantarı çekiçlemelerini sağlar. Şarap, şişe ve tıpa XVII yüzyıldan beri üç ayrılmaz element olmuştur.

İlk tıpa burgusunun (tirbuşon) yapım tarihi  1720  yılıdır. O günden bugüne  mantar tıpası ve cam şarap şişesi tartışmasız yol arkadaşıdır.

Mantar şarabın oksitlenmesini önleyerek yavaşça yıllanmasını sağlar. Şarap da mantarın kuruyup esnekliğini yitirmesine engel olur. Mantarın esnekliğini yitirmesi onun şişeden çıkarılamaması  anlamına gelmektedir.

Ayrıca mantar endüstriyel avantaj için kaçınılmaz yararlar sunar:
-Tıpalama kolaylığı; hızlı tıpalama becerisi-endüstriyel mekanizma
-Tüketici için tıpayı çıkarmanın basitliği ve zevki

Gerçekte, mantarda toplanan tüm bu özellikler onun asırlardır şarap şişelerinde kullanılmasının şüphe götürmez sebebidir aynı zamanda. Böylelikle tıpa, mantar sektörü için mükemmel bir ürün olmuştur. Bu basit nesne, XVIII. yüzyıldan beri, tüm sanayinin itici gücüdür.

Her nasılsa, özellikle 90’lardan beri, mantar vidalı kapak ve sentetik tıplarla ikame teşebbüsüyle karşı karşıyadır. Sınırsız küresel pazar kitlesel tüketim için düşük maliyetli alternatifler aramaktadır.